Ze względu na zróżnicowanie w zakresie możliwości poznawczych oraz częste współwystępowanie zaburzeń rozwoju intelektualnego z innymi zaburzeniami, niepełnosprawnościami i schorzeniami, populacja osób z niepełnosprawnością intelektualną jest populacją bardzo niejednorodną.

Stanowi to ogromne wyzwanie dla polityki społecznej, ściśle wiążąc efektywność systemu wsparcia z wnikliwym, wielospecjalistycznym diagnozowaniem i monitorowaniem potrzeb Beneficjentów.